สวัสดีครับ กลับมาพบกับรีวิวซื่อๆ เหมือนหน้าผมกันอีกเช่นเดิม อย่าพึ่งเบื่อกันนะครับ
และเช่นเคยครับ อะไรดีก็บอกอะไรที่รู้สึกด้อยก็แจ้ง ให้ทราบกัน
จริงๆแล้ว รองเท้าคู่นี้ผมได้รับมาพร้อมๆกับการ์ดเข่าที่เอามารีวิวก่อนหน้านี้แล้วครับ แต่การใช้งานในช่วงก่อนหน้ามันยังน้อยเกินกว่าจะบอกอะไรได้
ประกอบกับความรู้เรื่องรองเท้าที่ใช้ใส่ขับขี่มอเตอร์ไซค์ทางเรียบเท่าหางอึ่ง เขียนๆไปก็ไม่รู้จะอธิบายได้มากแค่ไหน เพราะก่อนหน้านี้ถ้าสังเกตุผมมักจะใส่รองเท้าผ้าใบในการออกทริปเกือบจะเสมอ สมัยหนุ่มๆก็อยู่แต่ในป่าในเขา ใช้พวกรองเท้าบูทวิบาก
เอาล่ะ มาดูพระเอกของงานนี้กันครับ กับ Scoyco Bt010 ยี่ห้อนี้ผมชอบโลโก้นะสวยดี ฮี่ๆๆ แต่มันมีอะไรที่มากกว่าโลโก้สวยๆอยู่อีกเยอะแยะ
…
รองเท้ารุ่นนี้ ต้องแจ้งก่อนนะครับว่ายังไม่ได้วางจำหน่ายในไทย ส่วนมีแปลนหรือไม่อันนี้ไม่แน่นอนครับ เนื่องจากทางร้านค้ายังมีอีกหลายๆรุ่นที่เป็นของ Scoyco วางจำหน่ายอยู่ และคุณภาพก็มิได้หลีกหนีหายกันนัก ในส่วนต่างประเทศมีวางจำหน่ายทั่วไปและใน EBAY ก็มีให้เห็นอยู่บ้าง
ราคาตีเป็นเงินไทย อยู่ราวๆ สี่พันกว่าบาท เชร็ดดด ราคาพอๆกับ kobe กับ lebon jams ที่ผมใช้ใส่เล่นหมากเก็บเลย แล้วมันเป็นไงล่ะทีนี้ ใส่แล้วดังค์ได้มั้ย กระโดดสูงหรือเปล่า ถถถถ จุดประสงค์การใช้งานมันต่างกัน คุณประโยชน์ย่อมต่างกัน ผมเลยหาข้อมูลเพิ่มเติมของรองเท้ารุ่นนี้ครับ
แต่ๆๆๆๆๆๆๆ ผมพยายามหาข้อมูลมาประกอบกระทู้แล้ว ไม่พบรีวิวของรุ่นนี้ให้เห็นผ่านตาเลยครับ เห็นแค่วัสดุ องค์ประกอบ และราคา
แหล่วๆๆๆ นี่เรากำลัจะเป็นผู้เสี่ยงภัยในการนำมารีวิวเลย ดังนั้นอย่าคาดหวังอะไรกับรีวิวของผมมากนะครับ เรียกว่าเอามาบอกเล่าน่าจะเข้าท่ากว่า
โดยจะแยกข้อเด่นจากที่ใช้งาน และข้อด้อยที่ได้พบ แยกกันทีละหัวข้อครับ
…
…
หลังจากลูปคลำและสอดใส่ในครั้งแรก BT010 ให้ความรู้สึกแข็งแต่นิ่ม ภายในของเธอไม่ตอดรัดจนเจ็บเหมือนหลายๆคู่ที่ผมเคยสอดใส่
ผมค่อยๆยกขาขึ้น เพื่อตรวจสอบความกระชับ หลังจากปรับสายรัดจนรู้สึกว่า ไม่โยกคลอน
หัวของรองเเท้าอันนี้ชอบครับ ไม่แข็งถึงขั้นขนาดหัวเหล็ก แต่ก็แข็งพอที่หินกรวดตามถนนกระเด็นใส่แล้วแทบไม่ค่อยรู้สึก ตอนใส่ผ้าใบนี่โดนทีสะท้านที
ซ่อนเปรี้ยวด้วยลวดลายเล็กๆเรียบๆ
สายรัดแบบทรีนตุ๊กแก บริเวณเหนือตำแหน่งตัวหมุนกระชับ ช่วยยึดในส่วนข้อช่วงบนได้ดีครับ แต่ระยะยาวๆ ทรีนตุ๊กแกน่าจะเสื่อมตามการใช้งานและความซกมกของผมเอง +_+
ตัวหมุนปรับความตึงของรองเท้า ตอนปรับกระชับทำได้ดีมากๆครับ ไม่ต้องออกแรงมากนัก แต่ในยามที่จะคลายออกนี่ บิดยากพอสมควร
อันนี้อาจจะเป็นเพราะยังใหม่ไม่ค่อยผ่านมือมามากนักเลยทำให้บิดลำบากไปนิด การปรับก็ตามสูตรขันน็อตปกติครับ
ท่องง่ายๆแบบที่ผมใช้ก็คือ”กระชับบิดขวาจับอ้าบิดซ้าย”
และจากรูปด้านล่างนี้จะเห็นรูระบายอากาศข้างๆตัวล็อคนะครับ นั่นแหล่ะจุดเก็บกักน้ำให้เข้าสู่ระบบชลประทานในขาได้เลย TT
ลายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ที่หลายๆคนมองผ่าน และหลายๆคนก็อาจจะชอบ การเก็บงานตามมุมต่าง ส้นเท้า คราบกาว อันนี้ชื่นมครับ ดีงามมาก
ใส่ลุยฝน ลุยฝุ่น จากวันนั้นที่รับสินค้ามาทดสอบ จนถึงวันนี้ ยังไม่มีวี่แววปริหรือแตกแต่อย่างใด จะมีก็แต่ด้านข้างๆที่ชิดเกียร์หรือฝั่งเบรคเป็นรอยไปแหล่วนิดนึง
แถบสะท้อนแสงด้านหลัง อันนี้คืออีกจุดที่ชอบครับ ไม่หลุดไม่ร่อนง่ายๆอย่างที่เคยเจอมาก่อนหน้า อันเก่าที่มีแถบแบบนี้ ลุยฝนเดียว แถบสะท้อนแสงเสื่อมสมรรถภาพเลย
ข้อที่ไม่สูงเกินไปนักทำให้ใช้งานคู่กับกางเกงยีนส์พันปีซักหนนึง ได้หลายๆแบบ จะยัดไว้ด้านใน หรือจะใส่คลุมด้านนอกของรองเท้าก็ยังไหว
[/size]
จากที่ได้ใส่ๆถอดๆ อยู่สักระยะนึงจนพอจะหาข้อดีที่ชอบและข้อด้อยที่ใช่ เลยจะสรุปไว้ให้ในบรรทัดต่อจากนี้เลยแล้วกันครับ
ข้อดีที่รับรู้ได้มีดังนี้ครับ
1-วัสดุดูดี งานตัดเย็บเรียบร้อย
2-ปรับให้กระชับง่าย
3-สำหรับคนฝ่าเท้าป้าน ไม่บีบจนเจ็บ
4-น้ำหนักเบา
5-ข้อไม่สูงจนเกินไป สามารถนำขากางเกงไว้ด้านนอกได้(ยกเว้นขาเดฟฟ)
………..
ข้อที่ไม่ค่อยชอบก็มีดังนี้ครับ
1-วัสดุในส่วนที่เป็นไมโครไฟเบอร์ด้านนอก เป็นริ้วรอยง่ายไปนิสสสส
2-สืบเนื่องมาจากข้อหนึ่ง วัสดุกันน้ำได้ก็จริง แต่มันกันแค่ด้านข้างครับ ด้านหน้าข้างๆสายปรับยังรับน้ำเต็มๆถ้าลุยฝน
3-ลายพื้นดอกยางของรองเท้าตื้นไป ยึดเกาะพื้นตามปั๊มขัดเงาได้ไม่เต็มที่นัก
4-ยังไม่มีวางจำหน่ายในไทยต้องสั่งอย่างเดียว ณ ตอนนี้
…..
ผมไม่รู้จะหยิบยกการใช้งานเทียบกับอะไรนะครับในครั้งนี้ เพราะบอกตรงๆว่าไม่ค่อยได้ใส่รองเท้าแนวนี้มากนัก ส่วนใหญ่ก็เป็นผ้าใบตามที่แจ้งไว้เบื้องต้น ครั้นจะเทียบกะรองเท้าผ้าใบที่ผมใส่โดดยาง ก็คงจะเปรียบเปรยกันไม่ได้ เอาไว้ถ้ามีอะไรที่พอจะเปรียบหรือเทียบทางราคากันได้ จะมาแจ้งให้ทราบแน่นอนครับ
สำหรับกระทู้บอกเล่าก็คงจะสิ้นสุดเพียงเท่านี้ ไว้มีอะไรมาทดสอบ จะเอามาเล่าสู่กันฟังกันใหม่ ขอบคุณทุกๆท่านที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
และหวังใจเป็นอย่างยิ่งว่า จะมีประโยชน์ ไม่มาก ก็น้อย หรืออออ ไม่มีเลย สำหรับผู้ที่เข้ามาอ่านทุกๆท่านนะครับ
..ชีวิตก็เหมือนรองเท้า ถ้าคู่ที่มันไม่ใช่ ฝืนใส่ไปมันก็เจ็บ เราเลือกได้ว่าจะยอมเจ็บเพราะรองเท้าที่สวยงาม หรือ สบายๆกับรองเท้าที่ดูธรรมดา…
[/size]
