ตามรอยพ่อด้วยสองล้อที่มี : ห้วยฮ้องไคร้>ตีนตก>แม่สะป๊อก>ทุ่งหลวง>แม่กลางหลวง>รองเท้านารี>อินทนนท์>ขุนวาง>แม่แฮ

นานมาแล้ว นับแต่เวลาที่พวกเราที่เกิดในแผ่นดินแห่งรัชกาลที่ ๙ จะจำความได้…

เมื่อถึงเวลาสองทุ่ม เราต่างเห็นในสิ่งเดียวกัน….ภารกิจของพระราชา

ภารกิจที่ทรงเสด็จพระราชดำเนินไปทั่วทุกถิ่นแคว้นแดนไทย

ภารกิจที่เป็นไปเพื่อบำรุงสุขให้อาณาประชาราษฎร์

ภารกิจที่ดำเนินมาหลายสิบปี….คล้ายจะไม่มีที่สิ้นสุด

และเมื่อวันที่ฟ้าสีหม่น…ถึงเวลาที่พระองค์ต้องเสด็จสู่สวรรค์คาลัย

หากแต่ภารกิจที่พระองค์ได้ริเริ่มและดำเนินการไว้นั้น…หาได้จบสิ้นลงไม่

มากับพวกเรา เราจะมาชวนคุณไปเยี่ยมเยือนในสถานที่ๆพระองค์ได้ทรงสร้างไว้

เพื่อที่เราจะไม่ลืม เพื่อที่เราจะยังตราตรึง และเพื่อให้ภารกิจนั้นยังคงสืบทอดไป สมดังพระปณิธาน

หมายเหตุ การยกมอเตอร์ไซค์ขึ้นลง จะให้ดีควรช่วยพนักงานประจำรถด้วยนะ ช่วยยกช่วยจับเพราะเราจะรู้ขนาดมิติต่างๆของรถดีกว่าเขา

รถออกเดินทางจากศูนย์บริการสมบัติทัวร์สำนักงานวิภาวดี ในเวลาประมาณ 19:00 น.

เบาะ V.I.P. สามแถวที่เราเลือก ทำให้ร่างหมีอย่างผมไม่ต้องเอาไหล่ไปเบียดคนข้างๆ นั่งดูหนังฟังเพลงยาวๆไป

ถ้าเป็นรถ V.I.P. จุดแวะพักกลางทาง บุฟเฟต์กินไม่อั้น มีทั้งข้าวสวย ข้าวต้ม ราดหน้า ขนมจีน แกงเขียวหวาน แกงจืด เกี๊ยมฉ่าย ไข่เค็ม กุนเชียง จับฉ่าย ไฉ่โป้วผัดไข่ กระเพราไก่ ไข่ดาว….โอย นึกไม่ออก แต่แน่ใจว่ายังพิมพ์ไม่หมดแน่ๆ

Day…2

เช้ามืดของอีกวัน เวลาประมาณตีสี่ครึ่งเห็นจะได้ สมบัติทัวร์ก็พาเรามาถึงที่หมาย สถานีขนส่งผู้โดยสาร(อาเขต) เอ้า ยกลงสิครับ…
ประกอบกล่องกลับเขาท้ายรถ จัดของในกล่องใหม่อีกนิดนึง

ด้วยความที่ไปถึงเช้าจัด…นั่งมองหน้ากันว่าจะไปไหนดี อืมมมมม ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นก็แล้วกัน

ปอลิง ส่วนใหญ่ต่อจากนี้จะเป็นภาพถ่ายของ @mojihead (login นี้บินไปเรียบร้อยแล้ว ๕๕๕) ดูจากภาพไหนที่มีลายน้ำก็นั่นแหละ

เช้าๆแบบนี้ ชาวบ้านที่อยู่บนดอยแล้วลงไปทำธุระข้างล่างก็ทยอยขี่รถกลับขึ้นมาเรื่อยๆ
อากาศดีวิวแจ่ม ตาหนวดบอกขอสักรูป

ฟ้าเริ่มสว่าง…ชาวเชียงใหม่จำนวนไม่น้อยนิยมขึ้นมาใส่บาตรที่ครูบาฯกัน

ใครใคร่วิ่ง…วิ่ง ใครใคร่ปั่น…ปั่น ถนนขึ้นดอยสุเทพยังคงเปี่ยมด้วยอรรถประโยชน์เสมอ

ประเดิมมื้อเช้ากับร้านเก่าแก่กลางเวียง

ด้วยคำแนะนำของเพื่อนเก่า เราได้เลือกที่พักห่างจากตัวเมือง ด้วยต้องการหลีกหนีจากความจอแจของเมืองใหญ่

บ้านสวนฮิมดอย คือที่หมายที่เราตั้งใจจะเอาสัมภาระบางส่วนไปทิ้งไว้ที่นี่ก่อน แล้วจึงออกตระเวณตามภารกิจ ค่ำๆค่อยกลับมาพักผ่อน

แผนที่คิดไว้คือจะเอาของมาฝากแล้วรีบชิ่ง…กลายเป็นเวลา บางสิ่งทำเอาเราอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่เอาเสียพักใหญ่ แต่ก็ดีต่อใจเสียอย่างนั้น

ได้พูดคุยกับเจ้าของสถานที่ ที่เป็นเพื่อนของเพื่อน…ฟังแล้ว…ที่นี่ยิ่งน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก

จำนวนบ้านพักที่เปรียบกับขนาดพื้นที่สีเขียวแล้ว กลับมีสัดส่วนของสีเขียวมากมายเหลือเชื่อกว่าที่จะมองเป็นธุรกิจ แม้ราคาที่พักจะเกินคอร์สไปสักนิด…แต่หากชอบในความสงบร่มรื่น บางครั้งก็เป็นราคาที่เรายอมจ่าย

โอ้เอ้…อ้อยอิ่ง…กลิ้งเกลือก เหตุเพราะผมขอพักหนึ่งงีบ ทั้งบรรยากาศที่น่านอน ทั้งที่เมื่อคืนนอนไม่หลับบนรถทัวร์ จากเส้นทางวันนี้ที่แม้จะไม่ไกลอะไรมากมาย แต่หากต้องวิ่งตากแดดโต้ลมทั้งวันอาจมีวูบได้ แต่ภารกิจยังต้องดำเนินไป จึงใช้วิธีงีบสักครึ่งชั่วโมง พอได้ประสาทได้ฟื้นคืนความสดชื่น เพื่อให้บรรลุแผนที่วางไว้ตามแผนที่ของวันนี้ได้

ก่อนไปกินข้าวซอย แวะหาเจ๊เอ้…ไม่อยู่จ้าาาาาา แป่ววววววว!!

ไม่อยู่ก็ไม่อยู่ ยังไงข้าวซอยศรีพรรณก็ยังเปิด อิอิ (เมื่อไรเอ็งจะถึงห้วยฮ่องไคร้นะโอมมี่)

แหม่ พา@mojihead มาด้วยทั้งที จะพลาดร้านประจำไปได้อย่างไร

คนดังการันตี…

อื่มหนำพลังเต็มแล้วเราก็ไม่รอช้า กดวาร์ปมาที่ ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้อันเนื่องมาจากพระราชดำริ ในทันใด
http://www.hongkhrai.com/index2.php
สมัยละอ่อนตอนอยู่เจียงใหม่ ผ่านถนนเส้นดอยสะเก็ดไปเชียงรายก็บ่อยครั้ง แต่ไม่เคยได้เลี้ยวเข้ามาดู ครั้งนี้…ถึงกับตะลึงในพื้นที่ๆค่อนข้างกว้างของ ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ เอาเป็นว่าแค่ทางวิ่งภายในนี่จากบางจุดไปบางจุดนี่ห่างกันเป็นสิบกิโลเมตรนะจ๊ะ แต่ก็เป็นพื้นที่ๆเปี่ยมไปด้วยคุณประโยชน์นาๆประการจากสิ่งที่พระองค์ท่านได้ริเริ่มไว้ ทั้งหมดของโครงการนี้คือความสำคัญที่ๆแห่งนี้เป็นพื้นที่ต้นแบบลำดับต้นๆที่เป็นแม่แบบให้กับโครงการในพระราชดำริอื่นๆ เป็นศูนย์กลางการศึกษาทดลองทั้งการประมง เกษตรกรรม เกษตรอุตสาหกรรม ปศุสัตว์โคนม และพื้นที่ๆกว้างใหญ่กว่า 8,500 ไร่ แห่งนี้ ยังมีอีกสถานภาพด้วยการเป็น”พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติที่มีชีวิต” ให้ประชาชนที่สนใจได้เข้ามาศึกษาดูงาน เพื่อนำไปพัฒนาหรือต่อยอดในท้องถิ่นของตนอย่างเหมาะสม

ที่นี่มีสวนสัตว์เล็กๆด้วยนะ เหมาะไปอีกแบบที่จะพาเด็กๆมาเรียนรู้

มาดูการประมงกันบ้าง

พื้นที่โครงการแต่ละส่วนค่อนข้างกว้าง ยิ่งจากโครงการหนึ่งไปอีกโครงการ ถ้าเดินก็ลิ้นห้อย ถ้าปั่นก็หอบ มอเตอร์ไซค์นี่แหละสบายสุด

ส่วนเพาะเลี้ยงกบ

ขี่ไปส่วนแปลงพืชไร่…ห่างไปอีกสิบกิโลเมตร!!

มาต่อกันที่ส่วนของปศุสัตว์โคนม

เจ้าตัวนี้เพิ่งคลอดมาได้สองวัน

สัตว์ในปศุสัตว์ของพื้นที่โครงการฯ ดูเป็นมิตร ไม่ก้าวร้าว คงเป็นเพราะการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี เดินลากหางมาให้ลูบหัวกันเลยทีเดียว

หรืออยากจะเดินในเส้นทางศึกษาธรรมชาติก็มีให้เลือกเรียนรู้

ต่อจากห้วยฮ่องไคร้ เราเดินทางกันแบบชิลๆไปกันต่อ

ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตีนตก เป็นศูนย์ฯ ที่เกิดจากพระราชดำริที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกลของพระองค์ ทรงพระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์ประมาณ 300,000 บาท ก่อสร้างศูนย์ฯ เพื่อเป็นแหล่งพัฒนา สาธิต ส่งเสริมการเพาะเห็ดหอม และกาแฟให้เป็นอาชีพเสริมให้แก่ราษฎร

แน่นอน…เลยจากศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตีนตก ไปอีกไม่ไกล ก็เป็นหมู่บ้านแม่กำปอง ลองโฉบไปดูกันสักนิด

เย็นวันอาทิตย์ของแม่กำปอง คราคร่ำไปด้วยผู้คนเกือบๆจะเยอะเมื่อเทียบกับความสงบของหมู่บ้านนี้ในอดีต

เติมพลังสักหน่อย

นั่งห้อยอยู่กันจนค่ำมืด เราก็กลับลงมาหาอะไรกินก่อนนอนในตัวเมือง ก็ตามพิธี…เสียดายหนมเส้นสันป่าข่อยไม่เปิด
กลับห้องพัก พักเอาแรงไว้สู้ต่ออีกวันหนึ่ง

 Day 3…

คืนนั้นหลับค่อนข้างดี ป๊อกเดียวยาวๆ รู้ตัวอีกทีก็แดดส่องลอดผ้าม่านเข้ามาแล้ว

เปิดประตูบานเลื่อนออกมานั่งตากแดดอ่อนๆที่ระเบียงริมสระน้ำ…

หน้าบ้านดูหวานมาก…ไม่ได้เหมาะกับนักเดินทางหน้าเถื่อนอย่างเราแม้แต่น้อย หิหิหิ

บรรยากาศแบบนี้ ถ้าคู่รักข้าวใหม่ปลามันนะ…

อาหารเช้าฟรีตามแพคเกจห้องพัก…สายแหลกอย่างเราย่อมไม่พลาด

หลังจากรองท้องแล้ว หนังตาผมก็ตกอีกครั้ง แต่ตาหนวดคึกจัดเลยออกไปแกรนด์แคนยอนที่อยู่ไม่ไกลจากที่พัก ส่วนผมขอเอนต่ออีกจั้กหน้อย

ดู ดู๊ ดู ดูมันทำ…

มีหน้าผาจำลองให้ไต่…พลาดก็ต๋อม!!

จะพายเรือ จะนอนเล่นบนห่วงยาง จัดได้

จะเซลฟี่…ก็ตามนิยม

ของเล่นอื่นๆ ประดามี

โซนสำหรับเด็ก

อยากเสียว โดดเล้ยยยย

หลังจากเด็กชายหนวดกลับมา เราก็ออกเดินทาง…ปลายทางคือแม่กลางหลวง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของศูนย์พัฒนาโครงการหลวงอินทนนท์

แต่เดี๋ยวก่อน….ปกติแล้ว ส่วนมากเมื่อเราคิดจะเดินทางจากเชียงใหม่ไปดอยอินทนนท์ เราก็มักจะใช้เส้นทางนี้กันใช่หรือไม่?

ไม่สิ วิ่งทางนั้นเราจะไม่พบเห็นอะไรบางอย่างที่เราอยากจะพาคุณไปสัมผัสและได้เข้าใจ…และนี่คือเส้นทางที่เราเลือกในวันนี้

เราเดินทางด้วยถนนเลี่ยงเมืองสันป่าตอง ซึ่งเป็นถนนที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน และสภาพถนนดีงามมากๆ(มีอุโมงค์ด้วยนะเออ) จากนั้นก็เลี้ยวขวาไปทางอำเภอแม่วาง วิ่งเลยแม่วางมาได้สักสิบกิโล…จะมีจุดสำหรับบริการล่องแพไม้ไผ่อยู่ข้างทางที่ติดกับน้ำวาง

บอกเลยว่า…เริ่ดมากกกกกก

เดินผ่านเตา…ดูจากหน้าตาแล้วคิดว่าประเมินไม่ผิด สั่งมาลองจากนึง…เลิฟเลิฟเลยล่ะ

ตบท้ายด้วยของพื้นๆ แต่รสชาติเฉียบขาด

ตรงที่เรานั่ง หันหลังไปก็จะเจอแบบนี้เลย!

ร้านนี้นะ อย่าจอดผิดร้านล่ะ!

หนวดชวนชิมการันตีเปิดพิสตอล

อิ่มท้องอย่างดีงามแล้ว ออกเดินทางกันต่อ ระหว่างทางแถวๆแม่วิน เลี้ยวเข้าไปเจอวัดเล็กๆ โบสถ์ไม้เรียบๆ แต่ดูดียังไงก็ไม่รู้สิ

เปิดหาใน google map ไม่เจอวัดนี้ แต่ลองโยนพี่เหลืองลงไป เอ้า กล้องก็ถ่ายติดนี่นา…ดูจากชื่อวัดแล้ว ตอนที่ดาววัลแคนระเบิด นางคงรอดมาได้

แค่วิวนาข้าวข้างทาง….แต่ตอนเห็นแว้บแรกแล้วมันมีความสุขจนต้องรีบจอด

ทำไมไม่เลือกเดินทางไปอินทนนท์ด้วยทางสายหลัก…หางดง>สันป่าตอง>จอมทอง>เลี้ยวขวาขึ้นอินทนนท์?

เพราะอยากให้ทราบว่ายังมีเส้นทางอื่นๆที่จะขึ้นไปขึ้นไปอินทนนท์ได้ และเป็นถนนที่สร้างมาอย่างดีเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก

ทำไมเส้นทางคดเคี้ยวในป่าในเขาถึงต้องสร้างถนนแบบนั้น เพราะในเส้นทางนี้จะผ่านโครงการหลวงหลายแห่ง และส่วนใหญ่เป็นโครงการหลวงที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว เป็นโครงการที่มีแต่ส่วนหน้างานเช่น โรงคัดแยกสินค้าให้เป็นไปตามคุณภาพที่โครงการหลวงจะรับซือผลิตภัณฑจากชาวบ้าน มีส่วนห้องแล๊บตรวจสารเคมีตกค้าง มีส่วนทำงานของนักวิจัย มีแปลงทดลองพืชพรรณต่างๆ กล่าวได้ว่าเป็นถนนเส้นที่เราจะได้เห็นถึงประโยชน์ที่แท้จริงและยั่งยืนของโครงการต่างๆที่พระองค์ทรงริเริ่มและมีพระราชดำริให้หน่วยงานต่างๆเข้าไปช่วยสร้างงาน สร้างอาชีพ ให้ชาวบ้านประชาชนท่อยู่ในถิ่นทุรกันดารห่างไกลความเจริญ ได้มีความเป็นอยู่และคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ในทุกแห่งหนที่พระองค์ทรงย่างพระบาทหรือทอดพระเนตรไปถึง

เป็นพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้

มีบ้านพักบริการนักท่องเที่ยวด้วยนะ

ถัดออกไปอีกไม่ไกลนัก กลางหมู่บ้านห้วยตอง มีโครงการหลวงทุ่งหลวงให้แวะได้อีกที่…(แวะอย่างถี่ ๕๕)

จากหน้าป้าย ถ้าเลี้ยวขวาไปอีกสัก 20 กิโลเมตร จะเป็นโครงการหลวงแม่แฮ

ติดกัณฑ์เทศน์ไปซาวบาท

ผักดีๆ ปลูกในที่ๆอากาศดีๆ ดูอย่างไรก็น่าอร่อย

มองจากหมู่บ้านห้วยตองขึ้นไปทางทิศตะวันออก จะเห็นว่ามีการก่อสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่อยู่บริเวณสำนักวิปัสนา พระธาตุศรีสมเด็จ

ลองเฉี่ยวขึ้นไปชมกันสักหน่อย

ปรากฎว่าวิวด้านบนพระธาตุ จัดว่าแจ่มมาก

มีการก่อสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่อยู่ด้านบน

ตากล้องไม่กล้าเข้าไปลึกกว่านี้ กลัวได้วาร์ปกลับเมือง

ลงจากพระธาตุ มานั่งพักศาลาข้างล่าง…มองเห็นรถโครงการหลวงแล่นผ่านไป…ชื่นใจ!!

ระหว่างทางจากขุนวางไปแม่กลางหลวง

จากขุนวางมา เราแวะเที่ยวชมศูนย์อนุรักษ์พันธุ์กล้วยไม้รองเท้านารีอินทนนท์ สงบและสวยงาม ไว้หนาวจัดๆต้องมาซ้ำอีกที

ถึงตรงนี้ บอกเลยว่า…ลังเล อืมมมมมม

ลังเลเพราะไอ่นี่แหละ…แหม่ อากาศแบบนี้กับหมูกะทะ วิวดาวบนดินของชัวญ่า…อืมมมมมม

ผ่านขุนกลางตอนเย็นๆ อากาศกำลังสบายๆ

ถึงแยกขุนกลาง ากตรงนี้ไปแม่กลางหลวง เลี้ยวซ้ายลงไปประมาณสักสี่กิโลเมตรได้มั้ง

เลี้ยวขวาฟ๊าบบบบลงไป

ให้ภาพเป็นตัวเล่าเรื่องก็แล้วกัน…

ที่พักของเราในคืนนี้

วิวจากระเบียงบ้าน

ให้มาสองเตียงใหญ่ๆ นอนสี่คนได้เลย เครื่องทำน้ำอุ่นเป็นแบบแก๊สด้วยนะ อุ่นสะใจไข่สุกแน่นวล!!

ลงไปอุ่นเอิม….เอิ่ม…เจ้าของร้านไม่อยู่ หรือพูดอีกทีก็ร้านปิดนั่นแหล่ะค่ะท่านผู้โชมมมม

ดูจากอากาศแล้ว คืนนี้น่าจะยาว ขึ้นไปซื้อเสบียงทีขุนกลางมาเสริมไว้สักหน่อย…ซื้อลูกชิ้นมาเผื่อเด็กๆด้วย

ไม่มีตระกร้า แต่มีกล่องหลัง ก็สบายแบบนี้แหละ

รับบทนางเอก เครื่องดื่มก็ต้องน้ำส้มสิคะคุณขร๋า

มื้อเย็นนี่มื้อหลักนะ ๕๕

วันนั้นเป็นวันลอยกระทง แน่นอนว่า Super Fullmoon มาขึ้นตรงหน้าพอดี โผล่พ้นสันเขามาแล้วววว

ดินเนอร์ชมจันทร์…เกร๋ๆ

อิ่มหมีพอดีเป๊ะ!!

Day…4

ที่แม่กลางหลวง ไม่ได้มีแต่โฮมสเตย์หรือรีสอร์ทนะ มีส่วนที่เป็นโครงการหลวงด้วยนะเออ

เท่าที่ดูจะเป็นบ่อปลาเทารพ์

ที่นี่ ยังพอจะมีวิถีชีวิตแบบบ้านๆหลงเหลืออยู่บ้าง

ถืถ่

สูดอากาศแบบนี้ให้เต็มปอด เย็นนี้ต้องถ่อกลับบางกอกกันแล้ว…

มื้อสาย เราย่องไปหร๋อยกันที่ร้านอาหารสวัสดิการอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์

เปิดเมนูแล้วจิ้มอยากกินปลาเทร้าต์….

แต่ตังในกระเป๋าบอกว่า…ผัดซีอิ้วก็พอมั้งนาย

สายนี้เราเปลี่ยนที่ตามรอยมาเป็นโครงการหลวงที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวกันบ้าง กับสถานีเกษตรหลวงอินทนนท์ ที่อยู่ติดกับหมู่บ้านขุนกลางนี่เอง

ได้กลิ่นกาแฟหอมๆ…เอาสักหน่อยสิ

รสชาติโอเคเลย หยิบกลับบ้านไปฝากแม่ถุงนึง

เดินเที่ยวรอบๆกัน ตบแต่งไม้ดอกไม้ระดับไว้งดงามแก่การแวะพักผ่อนหย่อนอารมณ์หรือมาถ่ายรูปเล่น

อยากจิกินปลาเทร้าต์..แต่เค้าไม่มีตังค์

เดินถ่ายรูปกันจนอิ่มหนำแล้ว เราก็ออกเดินทางไปโครงการหลวงขุนวางกันต่อ

ต่อด้วยศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่(ขุนวาง)

อยากมาพักที่บ้านสามเหลี่ยมจัง

ชีวิตเล็กๆ….เกือบเหยียบแกแล้วเจ้าตัวน้อย

ยังไม่บานนาจาาาา

มุ่งหน้าสู้โครงการหลวงสุดท้ายในทริปนี้ โครงการหลวงแม่แฮ

เปิดดูกล่องข้อความในFB…. มีน้องชายนั่งรออยู่ร้านกาแฟในสะเมิง

แบบนี้ต้องไปยัดสติ๊กเกอร์เสียแล้ว ๕๕๕ (ไม่ค่อยมีใครอยากได้ ต้องคอยไล่ยัดใส่มือเอา)

ได้ข่าวว่าปีหน้าจะเปิดเป็นโรงแรม…ไว้เปิดจะมาเจิมก็แล้วกันนะ

เอ้า เอาสติกเกอร์ไป!!!

ผิดๆ ต้องคนนี้ต่างหาก คุยกันในเฟซมานาน เจอตัวเป็นๆเสียที ไว้ไปขี่รถแอ่วตวยกั๋นเน้อ

หลังจากนั้นเราสองคน สองคัน ก็รูดยาวจากสะเมิงกลับมาเชียงใหม่ เอาเจ้าปีศาจน้อยมายัดใส่ใต้ท้องสมบัติทัวร์เหมือนเดิม แล้วก็นั่งดูหนังยาวๆยันกรุงเทพกันเลยทีเดียว (เป็นรถนั่งบนรถแล้วมันนอนไม่หลับ)

ขอบคุณ GPX RACING ที่สนับสนุนให้ยืมรถทั้งสองคันมาตามรอยพ่อ…
https://www.facebook.com/profile.php?id=212372688773680&fref=ts

ขอบคุณ HomePro Thailand สำหรับกล่องเครื่องมือที่เราเอามา DIY เป็นกล่องท้ายเพื่อการทดสอบ

https://www.facebook.com/homeprothailand/?hc_ref=SEARCH

และสุดท้าย…ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามรับชมมาจนจบกระทู้ แล้วพบกันใหม่ในโอกาศต่อไป

สวัสดี

บทความโดย สมัญตาชีวบุตร_omega_13

Linkต้นฉบับ http://pantip.com/topic/35862827