++++หมดตัว อยากกลับบ้าน กระเป๋าแบน ที่ ICELAND แดน(หนาว) นรก ++++

6 เรื่องราวการเดินทาง

เริ่มเดินทางกันเลย

ออกจาก กทม  เปิดวาร์ป มา   เฮลซิงกิ  เมืองหลวงแห่ง ฟินแลนด์ กันเลยครับ

มาถึงก็ค่ำๆ แล้วหล่ะ  บรรยากาศสัมผัสแรกแดนยุโรปน่ะหรอ   หนาวๆ น่ะหนาวอยู่แล้ว   แต่มันดูเหงาๆ อย่างไร บอกไม่ถูก

บ้านเมืองออกครึ้มๆ  ทึมๆ   เดินเล่นไปเรื่อยๆ  แต่ละสถานที่ไม่รู้จัก และ ไม่ได้หาข้อมูล  มีเวลาแค่ 1 วันหวังว่า มีดูบ้านดูเมืองเขาเท่านั้นครับ

เอาหล่ะ ทริปนี้ฟินแลนด์แค่ทางผ่าน  ( ถึงแม้จะเสียเงินกับประเทศนี้ไปหลายพันกับแค่วันเดียว แต่ก็ได้รู้จักบ้างแล้ว )

เดินทางกันต่อครับ

บ๊ายๆ สแกนดิเนเวีย

สวัสดี ไอซ์แลนด์

ทำไมมันขาวโพลนดูน่ากลัวได้ขนาดนี้นะ มองไปทางไหนก็มี แต่ทุ่งน้ำแข็ง

ถึงสนามบินเรียบร้อย อากาศหนาวเย็น -1 องศา

ทีนี้ก็รับรถ  กว่าจะหากันเจอ รอนานประมาณครึ่งชั่วโมงแน่ะ นึกว่า โดนเบี้ยวละ  ( โอนตังค์แล้วนะเนี่ย 5555 )

พอเจอตัวแล้วก็อธิบายกฏเกณฑ์วิธีการใช้รถ ใช้ถนน ใช้….. ทุกๆ อย่าง

นี่แหล่ะครับ สภาพที่นอนของเรา คืนนี้

นอนข้างล่าง 3 ข้างบนที่แสนจะแคบและยัดตัวเข้าไปยาก 2 คนครับ

เริ่มออกเดินทาง  ยอมรับว่า ตื่นเต้นสุดๆ กับการขับรถในยุโรปครั้งแรกแถมต้องเดินทางเข้าเมืองใหญ่อย่าง เรคยาวิก  เมืองหลวงของไอซ์แลนด์

ทุกสิ่งทุกอย่างกลับข้างกันหมด ไม่ว่าสวิทช์ไฟเลี้ยว ไฟสัญญาณต่างๆ  หรือแม้แต่ถนน ( ขับด้านขวา )  และ ยิ่งกว่านั้น รถคันนี้เกียร์ Manual ครับ

แถมเป็นเกียร์แบบ 6 Speed การเข้าเกียร์ถอยหลังก็ไม่เหมือนที่เคยขับมาครับ  ต้องดึงคันเกียร์ขึ้นก่อน ถึงจะเข้าเกียร์ถอยหลังได้

ถ้าใครมาแนะนำเกียร์ auto ดีกว่าครับ เพราะจะขับง่ายขึ้นอีก 80% เลย   ( ขนาดรถยนต์ที่ผมใช้งานอยู่เป็นเกียร์ manual มาขับที่นี่ยังรู้สึกว่ายากเลย )

อีกอย่างเช่ารถเกียร์ manual หามือขับได้ยากขึ้นไปอีก  การมีมือขับเพียง 1 คนก็เป็นปัญหาใหญ่อีกปัญหาหนึ่งครับ

คืนแรก  และ การถ่ายแสงเหนือ

เมื่อผมเข้า เรคยาวิค  ก็หาข้าวปลาทาน และ ขับรถวนไปวนมา เพื่อ “หาที่นอน”   สุด ท้ายเราก็รู้ว่า

ไอซ์แลนเนี่ย อยากจอดนอนตรงไหน ก็จอดไปเถอะ ถ้าไม่มีป้ายห้าม No parking หรือ No camping  จอดนอนได้หมดครับ

และ สิ่งที่ไม่คาด ไม่ฝันก็เกิดขึ้นครับ!!!!!

มันคือ แสงเหนือ ในคืนแรกที่มาถึง

ผมสังเกตุบนฟ้าว่า มีอะไรยาวๆ พาดอยู่ เทาๆ ทึมๆ  ผมคิดว่า นั่นใช่แน่ๆ ครับ

แล้วมันก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ จนเห็นได้ด้วยตาเปล่าๆ  เป็นสีเขียวๆ ครับ

เนื้อเต้น กระโจนด้วยความดีใจครับ

ยกกล้องขึ้นถ่ายแบบตื่นเต้น ลนลาน ( มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ สำหรับครั้งแรก )

อ่านมาจากกระทู้ ไอซ์แลน ซักกระทู้นี่แหล่ะ ว่า ต้องทำงั้น ทำงี้ อย่างนั้น อย่างนี้

ทำตามครับ  รูรับแสงกว้างๆ   เปิดชัดเตอร์ นานๆ   ผลที่ได้คือ ……………

ห่วยแตกมากครับ

คืนแรก ผ่านไปกับความล้มเหลว

แต่…. อย่าลืมครับ  เพื่อนๆผม มีโปรกล้อง ถึง 3 คน  เข้าขั้นมืออาชีพเลยหล่ะ

บางคนถ่ายรูปขายใน Shutter Stock เลยทีเดียว ( ผมก็เพิ่งรู้จักเพราะทริปนี้แหล่ะ )

ดูรูปของเพื่อนแล้ว  ผมต้องถอนหายใจครับ …. เขาถ่ายกันได้คมชัดและสวยมาก

ก็เลยปรึกษาเขา  เขาบอก ต้องคำนวณ ไฮเปอร์โฟคอล อะไรสักอย่างนี่แหล่ะ  ตอนนั้น ไม่มี อินเตอร์เน็ต และ ไม่มีโอกาสเล่นนะครับ ( เป็นมือขับรถ )

ก็ยิ่งงุนงง เข้าไปใหญ่   อืม  ครั้งหน้าค่อยๆ ลองอีกครั้งละกัน

แต่สิ่งที่ผม ทรมาน ยิ่งกว่า การถ่ายรูปไม่ได้ได้บังเกิดในคืนนั้นครับ

การ นอนในรถ บนชั้น 2 ที่คับแคบ อึดอัด  นอนตะแคงไม่ได้ ต้องนอนหงายอย่างเดียวเพราะจะติด เพดาน ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นเฉียดๆ  -20 องศาคืนนั้น  มันช่างทรมานเกินกว่าจะหลับลง

ฮีต เตอร์ ในรถไม่ช่วยอะไรครับ  มันคือ  ไดร์เป่าผมดีๆ นี่เอง ที่ปั่นลมร้อนอันน้อยนิดออกมา จากใต้เบาะคนขับด้านหน้า

อัน ที่จริง หลับไม่ลงไม่ใช่ปัญหาครับ  แต่ผมเป็นคนขับรถเพียงหนึ่งเดียวนี่สิ ถ้าผมหลับในจะเกิดอะไรขึ้น!!  นี่คือสิ่งที่ผมกังวลมากๆ เลย เพราะว่า ชีวิตคนอีก 4 คนอยู่ในกำมือผมแล้ว

ภาพ : พัดลมร้อนตัวจิ๋ว และ ที่นอนของผมครับ

อาทิตย์แรกแห่ง Iceland

หลังจากแทบไม่ได้นอนทั้งคืน   ยามเช้าก็มาเยือน

เราเลือกที่จะชม แสงแดดยามเช้า ณ ริมทะเลที่มี ปฏิมากรรม นามว่า โซลฟาร์( Sólfar )  หรือ ภาษาปะกิต มีชื่อว่า The Sun Voyager

แปลเป็นไทยว่าอย่างไร หนอ

เรือที่ท่องตามหาดวงอาทิตย์หรือเปล่า 55555

อารมณ์มันเข้ากับเราตอนนี้เลย อยากได้แสงแดดเหลือเกิน   พอแดดเริ่มทอ  อุณหภูมิ ก็ลดเหลือ -15 องศา  แต่ก็ยังทนได้ยากอยู่ดี เมื่อมีลมประกอบ

ผมออกจากรถได้แป๊บเดียว ก็ต้องกลับเข้ารถไปใหม่ เพราะเย็นมือจนเจ็บไปหมด

แผนการเดินทางและเส้นทางจริง

ที่ตั้งใจไว้ตอนแรก คือ วิ่งรอบเกาะตามเส้นทาง Ring Road  เอาเข้าจริงทำไม่ได้ครับ

ด้วยสภาพอากาศของปลายกุมภา ต้นมีนา  กับเวลา 14 คืน 13 วัน  และรถขับเคลื่อน 2 ล้อ   หมด สิทธิ์ที่จะวิ่งรอบเกาะครับ

เราวิ่งย้อนไป ย้อนมา  ( เพราะไม่สามารถไปต่อได้ ด้วยสภาพถนนบ้าง สภาพอากาศที่มี Storm )

ช่วงแรก เราวิ่งเส้นสีแดง เนื่องจากเป็นถนนสายทองเที่ยวยอดฮิต  ( แถวนี้เรียกว่า  Golden Circle )  แต่สุดท้ายก็ติดพายุ 1 วันจนต้องวิ่งกลับทางเดิม เข้าเมืองหลวง

ช่วงต่อมา เส้นสีเลือดหมู  ตั้งใจจะวนรอบเกาะโดยขึ้นเหนือก่อน  แต่สุดท้ายก็ไปไม่ได้   ต้องวนกลับมา เรคยาวิค  เมืองหลวงเหมือนเดิม

และก็ติดพายุอยู่อีก วันครึ่ง  ไปไหนไม่ได้  ต้องเดินห้างแทน

ครั้งสุดท้าย  เหลือเวลาอีกไม่กี่วัน ต้องไปทางใต้ และวิ่งกลับทางเดิม ด้วยเส้นสีดำ

มา ไอซ์แลนด์ฤดูหนาว เขียนแผนการเดินทางไว้ขอ VISA ครับ  วิ่งจริงๆ  ตามสภาพอากาศ และ สภาพถนน

ถ้าอยาก วิ่งรอบเกาะให้ครบๆ  แนะนำปลายมีนา ต้นเมษาดี กว่าครับ

ออกเดินทางกันครับ

หลังจากพักที่ เรคยาวิค  1 คืน ( Capital Region ใน Map ด้านบน )

เราก็ออกเดินทางตามเส้นสีแดงครับ  ปลายทางคือ    ซิงเควลี่  ( þingvellir  น้ำพุร้อนเกเซอร์ ( Geysir )  และ น้ำตกกุลล์ฟอสส์ (Gullfoss)

เส้นทางที่เราใช้ สภาพก็เป็นอย่างที่เห็นในภาพครับ  เต็มไปด้วยหิมะ

อุปกรณ์หลักการถ่ายภาพและ VDO  ในครั้งนี้

สถานที่แรกนับจากวิ่งเข้ามาใน Golden Circle Route คือ

น้ำตก อ๊อกซาร่าฟอสส์ ( Öxarárfoss)  ครับ

น้ำตกนี้ต้องเดินเข้าไปซัก 500 เมตรได้ เป็นการเดินบนน้ำแข็งครั้งแรกๆ ของพวกเราเลย

ก้นจ้ำเบ้ากันหลายครั้ง

ป.ล. ทริปนี้เฟลกับรูปภาพมาก เนื่องจากลองตั้งค่าภาพเป็นขนาด Small, Standard ( ด้วยความคิดโง่ๆ ที่ว่า จะได้ใช้ได้เลย ไม่ต้องมานั่ง Resize เพราะผม Resize ไม่ค่อยเป็น )

ผลปรากฏว่า ภาพที่ได้กากกว่าตั้งเป็นขนาด Large, fine มาก  รู้ตัวก็จบทริปแล้ว ไม่น่าเลย

น้ำพุร้อนเกเซอร์ ( Geysir )

ผมไม่มีภาพครับ  เนื่องจากตอนนี้  จิตตกมากๆ กับ ความกังวล กลัวว่าจะขับรถไม่ไหว เพราะว่าเมื่อคืนแทบไม่ได้นอน

แถมยังเครียดกับการเพ่งสติในการขับรถทางลื่นๆ มากๆ

ไหนจะความหนาวเข้าเนื้อ ที่ผมแทบจะทนไม่ไหวอีกครับ  น้ำพ้งน้ำพุ ไม่ดูมันแล้วครับ

ก้มหน้าดูพื้นอย่างเดียว  เห็นน้ำพุร้อนๆ ที่พุ่งขึ้นไป พอตกลงมากองที่พื้น ก็แข็งเป็นน้ำแข็งแบบนี้ได้เหมือนกัน

ส่วน น้ำตกกุลล์ฟอสส์ (Gullfoss)  ซึ่งเป็นน้ำตกที่ยิ่งใหญ่มากของ Iceland  ผมไม่ได้ไปครับ

เพราะว่าใจผมไม่สู้   พอลงจากรถปุ๊บ  ผมบอกตรงๆ ว่า ผมเดินไปน้ำตกไม่ไหว มันหนาวเข้าเนื้อมาก เข้ากระดูกดำ ผมเลยขอบายครับ

ทั้งทริป Iceland ที่นี่ หนาวสุดแล้วครับ

กลับมาแล้วก็เสียดายจริงๆ แต่ตอนนั้น จิตมันตกจริงๆ ครับ

+•+•++•+•++•+•++•+•++•+•++•+•+

สวรรค์

ถ้าถามว่า ไป Iceland แล้วเวลาที่มีความสุขที่สุดคือตอน ไหน  ตอบเลย

1. เวลาที่เห็นแสงเหนือ

2. เวลาที่ได้ที่พักอุ่นๆ  นอนมองพายุหิมะพัดอยู่ด้านนอก ใกล้ๆ Heater อุ่นๆ ใต้ผ้าหุ่มนุ่มๆ

==================

หลังจากกลับจากน้ำตกกุลล์ฟอสส์ ปรากฏว่า พายุเข้า ( ชาว Iceland เรียกว่า Storm )

เราลงความเห็นกันว่า  ขนาดจอดในเมืองเรคยาวิค ไม่มี Storm เรายังหนาวกันแทบตาย

ถ้าเราต้องนอนในรถท่ามกลาง Storm  ผมคิดว่า  “ผมตายแน่ๆ”

จากนั้น เราก็ลงความเห็นว่า คงต้องหาที่พักแล้วหล่ะ  ( จากครั้งแรกเราคิดว่าจะประหยัดให้ถึงที่สุด ถึงขนาดต้องหอบอาหารกระป๋องไปจากไทย เพื่อประหยัด )

แต่ ณ จุดนั้น จะเสียเงินเท่าไร มันหน้ามืดตามัวแล้ว

เพราะอารมณ์ตอนนั้น มัน ทรมานเหลือเกิน กับความหนาว

สุดท้าย เราขับรถวนหากัน 2 ชั่วโมง ก็ได้ที่พักที่ ถูกใจจนได้

ในราคา 5 พันกว่าบาท  ต่อ 24 ชั่วโมง  หารกัน 5 คนก็ตกคนละพันกว่าบาทครับ ^^

Storm

ว่ากันด้วยเรื่องสภาพอากาศของ Iceland  ที่นี่อากาศแปรปรวนมากถึง มากที่สุด

สิ่งที่ทำได้คือ ดูพยากรณ์ใน Web  ( http://en.vedur.is/weather/forecasts/areas/ )

หน้าตามันก็เป็นแบบนี้

หลักๆ คือ จะบอก    อุณหภูมิ , สภาพอากาศ  และที่สำคัญ

ทิศทางลมและแรงลม

ซึ่งอันนี้สำคัญ ที่สุดเลย

ถ้าลมแรงเกิน 20 เมตร/วินาที  นั่นจะถูกเรียกว่า Storm

แต่ถ้าเกิน 15 เมตร/วินาที ขึ้นไป ชาว Iceland แนะนำว่าไม่ควรขับรถแบบที่เราใช้แล้ว เพราะมีโอกาสที่จะโดนลมตีจนตกถนนเอา ได้

และอย่างที่กล่าวข้างต้น  เราหาบ้านพักเพราะ Storm เข้า

และทำให้เราไม่สามารถเดินทางต่อ ( ตั้งใจไว้ว่าวิ่งไปทางใต้ )  ได้

ถ้าเราเลือกที่จะอยู่ ซิงเควลี่ ต่อ  เราก็จะต้องติดพายุหมดไปอีก 2 วัน

เลยติดสินใจย้อนกลับเข้า เรคยาวิค  เมืองหลวง  เพราะคิดว่า ถึงพายุเข้าก็ยังไปเที่ยวสถานที่ที่เป็นพิพิธภัณฑ์หรือแนวๆ in door ได้

เลยติดสินใจขับฝ่าพายุออกมา

ตอนนั้นความแรงของลมประมาณ 14-16 m/s

ระทึกพอสมควร  ขับรถเครียดใช้ได้เลย

เอาจริงๆ ก่อนกลับมีเรื่องให้ระทึกใจอีก

ก่อนออกจาก ซิงเควลี่  เราได้ดูรีวิว ของหมอๆ   ซึ่งกล่าวไว้ว่า  มีน้ำตกซึ่งสวยมาก

นามว่า  Brúarfoss  ( บรัวฟอร์ส )

เราลงทุนเสี่ยงตายเดินฝ่าพายุหิมะ หาน้ำตก ( ซึ่งหาพิกัดแน่นอนไม่ได้ มีป้ายเล็กๆ บอกทางแบบขาดช่วง )

เป็นประสบการณ์การเดินเท้า 3 กิโลเมตรที่ยากจะลืมเลือนจริงๆ  ล้มลุกคลุกคลาน ล้มแล้ว ล้มอีก ( สังเกตุคนด้าน หลัง )

สุดท้าย ภารกิจนี้ก็ล้มเหลวครับ

เราหาน้ำตก ไม่เจอ   และ  ตัดสินใจกันว่า  ถอยดีกว่า  เพื่อความปลอดภัยของชีวิต !!!!

หลังจากเราต้องย้อนกลับมานอน เรคยาวิค 1 คืน

เราก็รู้ซึ้งแล้วว่า   แผนที่เราวางมาว่าจะขับรถรอบเกาะ  มันได้พังทลายไปแล้ว

เพราะสภาพอากาศ ที่ 3 วันดี 4 วันร้าย ทำให้เราไม่สามารถขับรถได้

กับรถที่เราเช่า  ขับเคลื่อนแค่ 2 ล้อ   ( ตอนนั้นเน้นประหยัด )

และระยะเวลาแค่ 14 วัน

มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่จะขับได้รอบเกาะ Iceland

เราเลยเลือกที่จะเก็บทางเหนือ ใกล้ๆ ก่อน ให้เวลาแค่ 2 วัน  ( เพราะมีที่ที่จำเป็นจะต้องไปจริงๆ )

และที่เหลือ  ล่องใต้

เมืองกรันดาฟจอรัว( Grundarfjörður )

เป็นเมืองเล็กๆ ปลายทางของเราในวันนี้  ห่างจากเมืองหลวง เรคยาวิค ประมาณ  180 กิโลเมตร

เราใช้เวลาเดินทางประมาณ   6 ชั่วโมง   ก็ถึงจนได้

เคิกจูเฟล ( Kirkjufell )

ตอนแรกที่มาถึง กรันดาฟจอรัว  ผมพยายามมองหา Kirkjufell เพราะดูตามแผนที่มันอยู่ติดเมืองเลย  แต่หายังงัยก็หาไม่เจอ ไอ้ภูเขาสามเหลี่ยมเนี่ย

เพราะว่าถ้าเรามองจาก กรันดาฟจอรัว  มันจะเห็น Kirkjufell เป็นรูปทรงภูเขาปกติ ( มองจากด้านข้าง )  แต่พอขับรถออกมาอีก 2 กิโลเมตรก็จะถึงบางอ้อ

ว่าถ้ามองจากด้านหน้า  ก็จะเห็นเป็น  สามเหลี่ยม ดังรูปนั่นเอง

ส่วนใหญ่รูปภาพที่เห็นในเน็ทของ Kirkjufell นั้นส่วนใหญ่จะเป็นภาพในช่วงฤดูร้อน  มันจึงดูมีชีวิตชีวา สีสัน สวยงาม  แต่….

ช่วงที่เรามา มันมีแต่สีขาวกับฟ้าทึมๆ  มันช่างเสียดายยิ่งนัก  ( ถึงแม้จะงามไปอีกแบบ )

และความหวังอีกอย่างนึง คือ การเห็นแสงเหนือเป็นฉากหลังของเจ้าภูเขาลูกนี้   แต่ความหวังก็พังทลายลง   เพราะว่าฟ้าปิดแบบไร้เยื่อไย

เอาหล่ะ สู้ต่อไป

มุมมอง Kirkjufell เมื่อมองจาก กรันดาฟจอรัว

หลังจากประเมินสถานการณ์กันแบบ  “วันต่อวัน”

กอปรกับฟังจากคำบอกเล่าจากชาวไทยที่ขับรถ 4X4 มาจากทางเหนือ เจอกันที่ Kirkjufell  เขาบอกว่า รถเค้าหมุนไป 2 รอบตกถนน  0___+

ทำให้เราทราบว่า ถนนทางเหนือมันโหดร้ายมาก  รถเราคงจะไปได้ยากแน่  หรือไปได้ แต่คงจะขับได้ช้ามากๆ

เราเลยตัดสินใจ ย้อนกลับไปตั้งหลักที่  เรคยาวิค  อีกครั้ง

คราวนี้ เราไม่กลับทางเดิม  ย้อนกลับไปให้สุดแหลมทางตะวันตก

สภาพเส้นทางเป็นถนนริมทะเล มีลักษณะคล้ายๆ ฟยอร์ด บ้างเหมือนกัน

ทิวทัศน์ถือว่า งาม แปลกตาชาวตะวันออกไกลแบบเราบ้างเหมือนกัน

น้ำตก ( แข็ง ) ริมทางมีให้เห็นอยู่เรื่อยๆ

นี่ถ้าเป็นฤดูร้อนที่น้ำไหล คงจะสวยงามเอามากๆ

ก่อนมา เรามโนกันว่า

เวลาจะกินข้าวเช้า – กลางวัน – เย็น

เราจะหาที่ที่วิวสวยๆ  จอดปิคนิค กินอาหารท่ามกลางวิวอันงดงาม

ในความเป็นจริงหรอ….

อย่าว่าแต่นั่งกินข้าวเลย  เวลาจอดรถเดินเที่ยว ยังแอบรู้สึกว่าบางครั้งไม่อยากลงจากรถเสียด้วยซ้ำ…

นี่คือสิ่งที่เป็นครับ ต้องกินข้าวกันในรถ

แต่ต้องยอมรับจริงๆ ว่า Landscape ที่นี่ มันสวยสำหรับคนไทยอย่างผมจริงๆ ….