+++++ [ทริปล่าฝัน]กทม-MotoGP-กทม 5 วัน 3,420 กม ++++++
เคยมีความฝันกันไหมครับ ………
ผมมีครับ…
มีฝัน ที่อยากทำ ตั้งแต่เริ่มขี่มอเตอร์ไซด์มา …
ผมเริ่มขี่จริงๆ จังๆ มาได้ประมาณ ครึ่งปีแล้ว ( นอกนั้นก็ขี่นิดๆ หน่อยๆ )
ฝันปลายทางคือ …..
เดินทางรอบโลก ด้วยมอเตอร์ไซด์…….
แต่มันอาจจะยิ่งใหญ่เกินไปหรือเปล่า
สำหรับคนเล็กๆ แก่ๆ จนๆ ที่เริ่มต้นช้าคนนึง แบบผม…
งั้นผมขอมีก้าวแรก ก่อนนะครับ เป็นก้าวแรกสำหรับมือใหม่อย่างผม
เป็นทริปที่ 2 บน อานมอเตอร์ไซด์คู่ใจคันแรก ( และคงคู่กันไปอีกนานๆๆๆๆ )
ทริปแรกสานฝัน…..
ไปเชียร์ ฟิล์ม และ Rossi ที่ สนาม Sepang ( มาเลเซีย ) …………………….
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปแรก : ดูเด่ะ คนมันเยอะจนแทบมอง Rossi ไม่เห็นเลย
หลังจาก ทุ่มเงินครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต อีกไม่กี่พันก็แสนแล้ว ถอยรถที่อยากได้ Ninja 250 มาเป็นรถคู่ใจคันแรก
ก็อยากออกท่องเที่ยว และใช้รถให้คุ้มค่า หาประสบการณ์ ซื้อมา 5 เดือนขี่ไป 4 พันกว่าโลเอง และบวกกับความฝันสมัยเด็กๆ
เคยอยากได้ Honda Beat R และขี่รถไปทั่วประเทศ และข้ามประเทศ …..
นับจากนี้ไปเจ้า Ninja คันนี้จะทำหน้าที่นั้นแทน Beat R ในฝันวัยเด็ก ….
MotoGP มาปิ๊งเข้ามาในหัว ว่าอยากมาดูนี่แหล่ะ การแข่งขันระดับโลกอันยิ่งใหญ่ แถมได้ขี่ข้ามประเทศ อย่างที่เคยฝันไว้ด้วย
ทริปที่ 2 ของชีวิต บนอาน Ninja ของผมก็เริ่มขึ้นมาในหัว ………..
หลังจากด้อมๆ มองๆ หาเพื่อนที่จะมาดู MotoGP อยู่สักพัก ก็ไม่มีใครยอมมาด้วยเลย
สุดท้ายก็ตัดสินใจว่า ถ้าปล่อยให้โอกาส หลุดลอยไป ก็คงมานอนเสียดาย
ก็เลยตัดสินใจ ลุยเดี่ยว
แต่มาวันนึง Search Internet กลับเจอกระทู้ ของกลุ่ม KSR หาดใหญ่ ที่จะไป MotoGP ผมเลยมีเพื่อน
ได้ร่วมทางกับ KSR หาดใหญ่ 600 กว่า กทม จาก หาดใหญ่ – กัวลาลัมเปอร์( KL ) – เซปัง
ที่เหลือ นอกนั้นก็ลุยเดี่ยว
ดำเนินเรื่อง ลางาน ลาได้ 2 วันคือ 22 ตุลา กับ 26 ตุลา ดังนั้น plan ผมจึงเป็นดังนี้
21 ต.ค. 19:00 เลิกงาน เตรียมของ ออกจาก กทม – ประจวบ ประมาณ 300 กม
22 ต.ค. ขี่ชิลๆ ประจวบ – หาดใหญ่ ประมาณ 700 กม
23 ต.ค. ร่วมกับกลุ่ม KSR หาดใหญ่ – KL ประมาณ 500 กว่า กม
24-25 ขี่เที่ยว KL และไปสนามเซปัง สองวัน ระยะทาง 400 กว่า กม
26 ต.ค. ออกจาก KL ยิงตรง กทม ระยะทาง 1,500 กม
27 ค.ค. ทำงาน
และแล้ว ปฐมบทการเดินทางของ biker มือใหม่ก็เริ่มขึ้น………….
เย็นวันที่ 21. ตุลาคม กุลีกุจอ ออกจาก office แล้วรีบมาเตรียมของ กว่าจะได้ได้ออกก็ 6 โมงกว่า รถใน กทม ก็ติดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กว่าจะหลุดจากแดนรถติดในกทม ได้ ก็เกือบ 2 ทุ่มแล้ว เฮ้อ เหนื่อยสุดๆ ตั้งแต่เริ่มทริป
ขับมาเรื่อยๆ เน้นรอด ไม่เน้นเร็ว ความเร็วที่ใช้ก็อยู่ที่ 100 เพราะว่า กลางคืนแล้ว
ขี่เร็วไม่ยาก ใครก็ขี่ได้ แค่บิด แต่หยุดรถให้เร็วสิยากกว่า
เพราะฉะนั้น ผมไม่ขี่เร็วเกินความสามารถที่คิดว่าหยุดรถได้ในระยะปลอดภัยครับ
มาหยุดหา บะหมี่ร้อนๆ ซด แถว ปราณบุรี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขี่มาเรื่อยๆ กำลังเพลินๆ คิดว่า เร็วกว่าที่คิด อย่างนี้ นอนชุมพรดีกว่า
ฝนตกเทลงมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ศาลาข้างทางก็ไม่มี
สรุป เปียกชุ่มไปทั้งตัว
แวะใส่ชุดกันฝนข้างทาง
เซ็งตัวเองอย่างมาก ตอนซื้อชุด ไม่ได้ลองใส่และลองขี่รถ กางเกงสั้นมาก เป้าต่ำมากจนคร่อมรถไม่ได้
สรุป ทริปนี้ ลุยฝน ทั้งทริป เปียกเป็นเปียก ไม่มีถอย ก้มซุกในแฟริ่งเอา พอช่วยได้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากนั้น ขี่ไปเรื่อยๆ เจอที่พักกลางทาง แถวๆ กุยบุรี ก็เลยเข้าพักสะเลย
ตอนนี้ก็เที่ยงคืนแล้ว นอนเอาแรง ไว้ต่อพรุ่งนี้ดีกว่า
หลับ ZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
เช้าแล้ว ไปต่อ รถพร้อม คนพร้อม กายพร้อม ใจพร้อม สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แวะเที่ยว หาด นวกร ระหว่างทางครับ
เป็นอุทยานแห่งชาติ อยู่ข้างถนน เพชรเกษม เอง
หาดสวย บรรยากาศดี ร่มรื่น น่านอนเล่น นั่งเล่น เป็นอย่างมาก ครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ป.ล. ตอนแรกว่า
จะทำกรอบทุกรูป ไปๆ มาๆ ขี้เกียจและ ไม่แต่งรูปด้วย 5555 ฉะนั้น บางรูปมีกรอบ บางรูปไม่มี ไม่ว่ากันนะครับ
นั่งพัก รับลม อยู่นาน เลยทีเดียว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เริ่มเดินทางกันต่อไป
หนทางยังอีกยาวใกล้
โสด และ โดดเดี่ยว ก็เที่ยวไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถึงสุราษฏร์แล้นนน
บ้านเกิดของเจ้านิน นั่นเอง ผมมาถอยมือสองที่สุราษฏร์นี้ครับ มีคนขายให้ถูกกว่าปกติ
นครศรีธรรมราช ครับ
จังหวัดแต่ละจังหวัด ในภาคใต้
ไกลกันเหลือเกิน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และแล้ว ก็มา ถึง พัทลุง
เค้าเขียนว่า ดินแดนมรกต เมืองใต้ เสียดย ไม่มีเวลาแวะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และแล้ว ก็มาถึง จ. ปลายทางในวันนี้จนได้
จ. สงขลา
คืน นี้พักที่หาดใหญ่ครับ เพื่อรวมกลุ่มกับ KSR หาดใหญ่
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และแล้ว ก็มารวมกลุ่มกับ KSR กลุ่มหาดใหญ่ครับ
ทุกๆ คนกำลังเตรียมรถกันชุลมุน รอคอยการเดินทางอันแสนตื่นเต้น
ในวันรุ่งขึ้น
ก่อนเข้าประเทศ มาเล
ติดป้ายแสดงความเป็นไทยหน่อย
จะอยู่ประเทศไหน ส่วนไหนของโลก
ใจ ก็ยังเป็นคนไทย
++++++++++++++++++++++++++++++
กลุ่ม KSR หาดใหญ่ ให้การต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี
พาผมไปกิน กรหมี่ไก่ เจ้าดังแห่งหาดใหญ่ครับ
ระหว่างทาง เจอตำรวจ ตรวจค้น ซะ
เห็นน้องๆ KSR บอกว่า ตอนนี้ กำัลังจับรถ invoice กันอย่างหนักครับ
ผิดถูกประการใด ก็ถ่ายทอดสาร ตามที่น้องๆ เค้าบอกเน่อ
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนเช้า รวมพล ตี 5
ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลย ได้นอนตอนตี 1 ตี 2 ครึ่งตื่นแล้ว
จากที่เหนื่อยอยู่แล้ว
กลายเป็นเหนื่อยหนัก
สภาพร่างกาย เริ่มโทรม ขึ้นต่อเนื่อง
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ออกจากหาดใหญ่
มาจนถึงด่านสะเดาแล้ว
ก่อนหน้าถึง เกิด อุบัติเหตุไป 2 ดอก
KSR ลื่นล้ม 2 คัน ( ฝนตก ถนนลื่น )
และมีรถยนต์ เบรค ไม่อยู่ วิ่งเข้ามาชน รถที่ล้มอยู่
แต่โชคดี ไม่มีใครเป็นอะไร เพราะไม่รุนแรง
ลางไม่ดี เริ่มตั้งแต่ ออกทริปนะเนี่ย
ข้าน้อยเองก็นำหน้า KSR สองคันนั้น
และได้รับเกียรติ นำกลุ่ม เพราะเป็น Ninja อยู่คันเดียว
รู้สึกเท่ห์จริงๆ
+++++++++++++++++++++++++++++
เข้าด่านมาได้ สิ่งแรกที่ทำคือ เติมน้ำมัน
เสียงลือเสียงเล่าอ้าง ว่าน้ำมันมาเลย์ ถูกเหลือแสน
แล้วก็เป็นจริง
น้ำมัน 95 ลิตรละ 18 บาท
น้ำมัน 97 V Power Racing ถ้าจำไม่ผิด 22 บาทมั๊ง
ปกติผมใช้น้ำมัน E20 เสียดาย ที่เติม E85 ไม่ได้ จะได้ใช้น้ำมันถูกๆ กะเค้าบ้าง
ขี่มา วัดการกินน้ำมัน ได้ดังนี้
120 ได้ 25 กิโล/ลิตร
100 ได้ประมาณ 30 กิโล/ลิตร
เอิ๊กๆๆๆๆ นี่อ่ะน้า อยากขี่รถใหญ่ๆ ก็ต้องทนการกินน้ำมันเป็นธรรมดา
เมื่อก่อน ขี่เวฟ สบายกระเป๋า พอมาขี่รถใหญ่หน่อย ก็น้ำตาตก ไปตามๆ กัน
งวดหน้า ขอ ทดเสตอร์ให้รอบต่ำกว่านี้หน่อย เพราะตอนนี้วิ่ง 100 ที่รอบ 7,000 กว่าแน่ะ
งวดหน้า พยายามให้ได้ 35 โลลิตร ก็ยังดี มิฉะนั้น มีจน
เพราะปกติ ไม่เน้นเร็วอยู่แล้ว ขี่ไม่เกิน 120 นานๆ จะกด 160 สักครั้ง ต้องถนนว่างจริงๆ
T_T T_T T_T T_T T_T T_T T_T T_T T_T
ถนนในมาเล ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
และเจอ BB มากมาย หลากหลายคัน เช่น เจ้านี่เป็นต้น
ชาว มาเลย์ ขี่ BB กันเยอะเหมือนกัน
ก็เข้าไปคุย เค้าก็ไปงาน Moto GP เหมือนกัน
เดินทาง ต่อมาเรื่อยๆ หิวแทบขาดใจ เพราะจุดพักรถ แต่ละจุด ไกลกันเหมือนกัน ครับ
และกลุ่มก็ขาดตอน เนื่องจาก อาจไม่ได้เตี้ยม กันก่อน ออกทริป ต้องคอยรอกัน
และแล้ว ก็ได้กินข้าวครับ
เลือกกิน อาหาร มาเลย์
นี่เรียกว่า นาซิเลอมักครับ เป็นข้าวกับ ปลา ห่อ
อันนี้ นาซิ อายัม ครับ
ยิ่งใกล้ ๆ KL ( กัวลา ลัมเปอร์ ) ต่อไปผมขอเรียก KL นะครับ
ยิ่งฝนเทลงมา
ชุึดกันฝนที่ซื้อไป ลืมลอง ปรากฏว่าใส่ไม่ได้ ใส่แล้ว แทบขี่รถไม่ได้ เพราะฟิตเหลือเกิน
สรุป ลุย พะย่ะค่ำ ลุย เละ รองเท้า เหม็น ตัวเปียก กันเป็นแถว ระหว่างทาง รถ KSR ก็เสียบ้าง เพราะเป็นรถแต่งเสียส่วนใหญ่
ไม่ใส่ กรองอากาศ ทำให้น้ำ เข้า คาร์บู
เลยทำให้เดินทางช้าเข้าไปอีก แต่ก็สนุกดีครับ
ชีวิต ต้องมีปัญหา ให้แก้ ไม่ใช่ให้กลุ้ม
+++++++++++++++++++
ในที่สุด การเดินทาง ก็ถึงจุดหมาย ปลายทาง
ก่อนเข้า กลุ่มเราแวะ เติมน้ำมันที่ปั้ม แต่ละกลุ่มเปียกฝนกันเละ ทุกคน
แต่ ได้เจอรถ classic มาเล มากมาย
ที่นี่ ไม่มีเหล่า Honda C เหมือนบ้านเรา แต่มียิ่งกว่า น้านนนนนน
ตอนไปถึง ขี่ใน KL อยู่เป็นชั่วโมง เพราะหา โรงแรม กันไม่เจอ
พอไปถึง โอ้ววววว พระเจ้าาาาาาาาาาาาาาาา
คงไม่สามารถนอนได้ เพราะสภาพโทรม มากกกกกก
เลยต้องหาโรงแรมใหม่ ได้โรงแรม Phoenix ครับ
บรรยากาศใช้ได้ ราคาไม่แพง หารกัน ตกคนละ 400 กว่าต่อคืน พอถูไถ
อนกลางคืน ก็นอนพักผ่อน หลับเป็นตายครับ
แต่ไม่วายตื่นเช้า
ไปเดินเล่น ชมเมือง KL
และ เราก็ไปสนามเซปัง ในวันซ้อมกันเลย
วันนี้คนยังไม่เยอะครับ แต่เสียดาย มาไม่ทัน Rossi และ ฟิล์ม เพราะมัวไปเที่ยวร้าน Kawa ใน KL และ ซ่อม KSR บางคันครับ
+++++++++++++++++++++++++++++
เดินเข้างานมา มีบูทมอเตอร์ไซด์ หลายยี่ห้อ มาโชว์
ได้เจอเจ้าีนี่
ชาตินี้คงไม่มีปัญญาแน่นอน ขอแค่ดูละกัน
ไกลเกินฝันอีก
ถ้าซื้อเจ้านี่ คงได้เจอหน้า เจ้าหนี้ มาตามหนี้ ที่นี่ บ่อยๆ
เอ๊ะ เขียนเอง งงเอง
ตอนนี้ ขอแค่รถที่ สวยพอใช้ ลุยได้ทุกที่ เป็นเพื่อนกัน ก็พอ …..
++++++++++++++
แต่ไป สะดุดตา คันนี้แฮะ
KTM 990 Adventure
ท่าทางไปได้ทั่วโลก
แต่ประเทศไทยไม่มีศูนย์ง่ะ (เจ็ดปีก่อน ตอนนี้มีแล้วนะจ๊ะ)
แต่ถึงมีก็คงไม่มีปัญญา ……………..
++++++++++++++++++++++++++++
หันมาดู บรรยากาศ สนามกันบ้าง
วันนี้ ยังไม่ใช่วันจริง
คนน้อย
แต่วันจริง
คนยังกะหนอนนนน
ด้วยความที่มาช้า เลยมาทันแค่รุ่น SuperBike เท่านั้น
Saddddddddddd แต่ก็สุดยอดอ่ะครับ นักแข่งแต่ละคน เทพๆ ทั้งนั้น
กลับมานอน ที่ KL กันต่อ
ตอนกลางคืน ก็ร่อนๆ กวนเมือง เอ้ย ไม่ใช่ ขี่ร่อน ท่องไป ตามใจฝัน ใน KL ครับ
สาว KL เธอส่งยิ้มมาาาาาาาาาา
ผมลืม เล่า เรื่องสำคัญไป
ในวันแรก ที่เราหลง หาทางไปโรงแรมไม่เจอ
ได้มีชาวมาเลย์ ใจดีคนนึง พามาส่งยังโรงแรมใหม่ เขาขับรถตู้นำมา
พอภายหลัง ชาวมาเลย์คนนี้ บอกว่า เดี๋ยวกลับไปเอามอเตอร์ไซด์ มาพาขี่รถเที่ยวววว
ปรากฏว่า เขาขี่ KSR ครับ
และได้ พากลุ่ม KSR มาเลย์เซีย มาด้วย
พาไปที่ต่างๆ ไปท่องเที่ยว
ผมรักการขับขี่ มอเตอร์ไซด์ ก็เพราะเหตุผลนี้ เหตุผลหนึ่ง
คนขี่ มอเตอร์ไซด์
ไม่เคยไร้น้ำใจ
กับคนขี่มอเตอร์ไซด์ด้วยกัน
อย่างน้อย
ก็โบกมือทักทายกัน
ขอขอบคุณ KSR มาเลย์ ด้วยใจจริงครับ ขอบคุณจริงๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปนี้ ถ่ายรวมกัน ระหว่าง KSR Thai กับ KSR Malay
หลังจาก นั้น
KSR มาเล ได้พาแวะไปกิน
อาหาร อินเดีย
การได้ลิ้มลอง อะไรใหม่ๆ เป็นกำไรชีวิต โดยแท้
โลกเรา ยังมีสิ่งที่เราไม่รู้จักอีกมากมายนะเนี่ย
มีชีวิต อย่าหยุดอยู่กับที่ มีอะไรให้ลอง ก็ลองกันไป
รู้จักโลกให้มากที่สุด
เป็นคอนเซ็ปของผมครับ
เมื่อกินอาหารกัน
อิ่มหมี พีมันแล้ว
ชาว KSR มาเลย์ บอกว่า คืนนี้ มีงาน
กัวลาลัมเปอร์ ไบค์ไนท์
ก็เลยจะพาไปชม มอเตอร์ไซด์ และขี่รถเที่ยว
ให้ตำรวจจับเล่น
นึกว่า พูดเล่น
ปรากฏว่า ไปแล้ว โดนจับจริงๆ ครับ
เพราะว่า รถไม่มีกระจก ( บางคัน )
KSR มาเล ก็ไม่ได้บอก
เจ้าหน้าที่เค้าไม่ยอมท่าเดียว จะให้ขึ้นรถไปโรงพักให้ได้
ปากก็พูด
You don’t have mirrors , go go go.
You MUST KNOW MALAYSIA ‘s LAW!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กว่าจะเคลียร์กันได้ แทบบ้า
เราเลยไม่กล้าขี่ต่อ ไป ไบค์ไนท์เลย
กลุ่ม KSR มาเลย์ขอโทษขอโพยเราเป็นการใหญ่
เกือบพามานอนคุกแล้วมั๊ยล่าา…… 5555
++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++
วันต่อมา
พวกเราเดินทางออกจาก KL
มายัง Sepang Circuit เพื่อดูการแข่งขัน MOTO GP วันจริง
ระหว่างทาง มี Bigbike มาเล มาร่วมทางด้วย 2 คัน
พวกเราทักทายกันอย่าง มีมิตร ไมตรี
เขาบอกผมว่า ถ้ามีโอกาสได้ขี่ กทม เขาจะมาถล่ม ผม อย่างแน่นอน
ขามา นี่ เกิดเหตุ รถ KSR จาก จ. เลย หนึ่งเดียวของเรา
( ขี่มาไกลยิ่งกว่าผม ผมยกให้เป็น Hero ของผมเลย )
เกิดแป๊กขึ้นมา หัวเทียนบอด ต้องจอดแก้ไขกัน
และเกิดอุบัติเหตุ
KSR ชนกัน ในวงเวียน เจ็บตัวกันไปครับ
รวมแล้ว ทริปนี้ เกิดอุบัติเหตุ 3 ครั้ง
มีครั้งรุนแรง 1 ครั้ง ผมยังไม่ได้เล่าให้ฟัง คือ
มีน้องคนนึง ใส่ขาสั้นขี่รถ แล้วรถล้ม ปรากกฏว่า
โดนท่อทับขา เนื้อไหม้ ติดคอท่อเลย
สยองมากกกกกกกกกกกกก
นอนซม ไม่ได้ไปไหนอยู่ 1 วัน
น่าสงสารมาก
มาถึงงานวันจริง
รถมอไซด์เป็นหมื่นๆ คัน พากันมารวมตัว
เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ ในความรู้สึกจริงๆ ครับ
++++++++++++++++++++++++++++
เริ่มมาดู การแข่งขันดีกว่า
รุ่น 125cc
สองจังหวะ ปวดหูอย่างแรงง
ขอบอกว่า เสียงนี่ เร้าใจมาก
ในทีวี เทียบไม่ได้นะครับ ในสนามมันคนละเรื่อง
บรรยากาศระดับโลก มันสุดยอดอย่างนี้ นี่เอง
+++++++++++++++++++++++++
ฟิล์มของพวกเรา
หลังแข่งเสร็จ
ขี่ได้ดีมากๆ ครับ ถึงแม้จะไม่ได้ขึ้นโพเดี้ยม แต่แค่นี้ก็สุดยอดแล้วครับ
ยังคงเชียร์ต่อไปครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++
มาถึง รุ่นที่รอคอยครับ
เสียงในสนาม เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ ไม่รู้จะบรรยายยังงัยดี ให้สมกับความยิ่งใหญ่
แชมป์สนามนี้ครับ
Casey Stoner
ถ้าจะยืนที่จุด Start ถ่ายยังงัยก็ไม่พ้นหัวคนครับ
คนเป็นหนอนจริงๆ
+++++++++++++++++++
Dani Pedrosa ( เขียนถูกป่าวหว่า )
ที่สองสนามนี้ครับ ขี่ได้มันส์มาก
ผมรู้สึกว่า รถ Honda นี่มันแรงจริงๆ นะ
++++++++++++++++++++++++++++++
และ ขวัญใจผม Rossi ครับ
Rossi หลังแข่งเสร็จ
จะบอกว่า ถึงไม่ได้ที่ 1 แต่เทพมากๆ
จากที่ 9 ( หรือเปล่า )
แซงมารอบละคน รอบละคน จนได้ที่ 3
ทางตรง พอๆ กัน แต่ในโค้ง Rossi กินนิ่มๆ
+++++++++++++++++++++++++++
ออกจากสนามมา เจอกลุ่มคนไทย Ride Thailand
มาจากภูเก็ตเสียส่วนใหญ่
++++++++++++++++++++++++++
เอาคันนี้มาฝากป้านก ถึงจะไม่สีขาว
แต่ขี่มาจากประเทศไทย ( เจ้าของเป็นผู้หญิง ด้วย ใส่หมวกกันน๊อค แต่เสียงเป็นผู้หญิง เลยขอถ่ายรูป )
มาจาก ภูเก็ต
เลยงงว่า ในประเทศไทยมี KTM ด้วยหรอ
++++++++++++++++++++++++++
มื้อเย็น มือสุดท้ายที่มาเลครับ
ขอบอกว่า ร้านนี้โคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร อร่อยโคตรรรรรร
+++++++++++++++++++++++
หลังจากนี้ ตอนเช้า ไม่มีรูปแล้วนะครับ มีแต่คำบรรยายนะครับ ( เพราะกลัวขี่ไม่ทันกลับไปทำงาน )
เป็นการเดินทาง ครั้งใหญ่ที่สุด ในชีวิตของผม
1,500 กม
จากเมืองหลวง สู่ เมืองหลวง
กัวลาลัมเปอร์ – กรุงเทพมหานคร
เป็นอะไรที่เหนื่อย แสน เหนื่อย สุดยอดแห่งความเหนื่อย
ถ้าวันแรก คงจะเหนื่อยน้อยกว่า นี้ แต่วันหลังๆ ร่างกายล้าหมดแล้ว
แต่บอกตัวเองไว้แล้ว ว่า
“ขอสักครั้ง ในชีวิต”
“เอาให้ถึงที่สุดไปเลย”
“ชีวิต มีไว้ทำตามฝัน เอาให้มันสุดตรี งงงง”
ตอนแรก ผมจองตั๋วรถไฟกลับไว้ที่หาดใหญ่ครับ
แต่ พี่เหน่ง ( ชายผู้ขี่ KSR มาจาก จ. เลย )
แกบอกว่า แกจะลองขี่แบบ Endurance จาก หาดใหญ่ – จ. เลย แบบ ไม่ดับเครื่อง
ผมรู้สึกว่า ชายคนนี้ ยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ
ใจเกินร้อย
ผมตัดสินใจ วินาที นั้นทันที ว่าผมจะขี่เจ้านิน
KL – กทม ในรวดเดียวบ้าง
ผมเสียเวลา ไปคืนตั๋วรถไฟ ที่ปาดังเบซาร์ สองชั่วโมง กว่าจะหาสถานีเจอ
ปรากฏว่าไม่ได้คืนตั๋วด้วย เพราะสถานีเป็น
เพลิงหมาแหงนนนนน โธ่
ก็เลยมาคืนที่ พัทลุง แทน เพราะหาดใหญ่ไม่อยากเข้าไป รถติด
ฝนตกอีกตะหาก
กลางคืนด้วย
ผมคำนึง ถึง ความปลอดภัย มากที่สุด
ใช้ความเร็ว แค่ 80 เท่านั้น
มาได้ถึงเกือบประจวบ
ประมาณ ตี 3
( ออกจาก KL 11 โมงครับ ออกช้าหน่อย เพราะมัวร่ำลากัน )
รู้สึกว่า ร่างกายถึงขีดจำกัดของมันแล้ว ไปต่อไปคงอันตราย
เลยแวะงีบ ข้างทาง 3 ชม ( เป็นอัน การขับขี่ รวดเดียวของผม ก็ล้มเหลว )
ถ้าเป็นวันแรกๆ ผมคงทำได้ แต่ ความเหนื่อยสะสม ความล้าสะสม มาจาก วันแรกๆ ทำให้ไม่ไหวจริงๆ
6 โมงเช้า ออก
ถึง กทม 11 โมงเช้า ไม่กลับบ้าน ไม่อาบน้ำ ไปทำงานเลย เหม็นโฉ่ๆๆ
เป็นอันจบทริปครับ
ไม่มีแรงแม้แต่จะถ่ายรูป ไมล์ ตอนจบทริปมาให้ดู
ถึงตอนนี้ ยังไม่ได้ถ่ายรูปไมล์รถมายืนยันเลย
กว่าจะหายเพลีย ใช้เวลาพัก 3 วัน
เค้าเรียกว่า ไม่เจียมสังขาร
อยากแกร่งอย่าง น้องตี๋ dnt_mocyc หรือน้องอุ้ม babyfresh บ้าง
ถ้าได้ขี่มอไซด์เร็วกว่านี้ สัก 10 ปีคงดี
ขอบคุณที่ติดตามกระทู้มาตลอดครับ
เจอกันใหม่ทริปหน้าครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
บทความโดย เตี้ย ล่ำ ดำ แก่
Linkต้นฉบับ http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2009/11/V8516734/V8516734.html
